هدف مسیرهای دوچرخه سواری ارائه رفتار و حرکات قابل پیش بینی بین دوچرخه سواران و رانندگان است. خوب انجام شده است ، آنها افرادی را که خود را "دوچرخه سوار" نمی دانند ، به عنوان بخشی از زندگی روزمره خود از وسایل نقلیه فعال استفاده می کنند تا از آنها محافظت و نگرانی های خود را در مورد ترافیک سواری برطرف کنند. بد انجام می شود ، آنها باعث ناامیدی بین افرادی می شوند که با ماشین رانندگی می کنند ، دوچرخه سواری می کنند. در موارد خاص ، طراحی های ضعیف منجر به آسیب و مرگ می شود.
وسایل نقلیه پارک شده و طراحی مسیر نامناسب دوچرخه سواری دوچرخه سوار را منحرف می کند >خطوط دوچرخه در طراحی از رنگ ساده گرفته تا خطوط دوچرخه محافظت شده که از یقه ، مهار یا سایر مبلمان خیابانی استفاده می کند. ایجاد یک جداسازی فیزیکی بین خطوط دوچرخه سواری ، عابران پیاده و وسایل نقلیه.
مانند طراحی هر چیزی ، باید به همه ذینفعان ، از جمله تأثیرات رفتاری یک طرح توجه شود.
یک خط دوچرخه محافظت شده در ونکوور ، قبل از میلاد-